سلام. در وبلاگ کنج دنج، نوشته‌ای دیدم که نویسنده‌ی محترم آن با بیان مقدّماتی نهایتاً فرموده بودند که عقل هر انسانی خوبی و بدی را درک می‌کند و هر کسی می‌فهمد که آزار دیگران زشت است. به نظر ایشان دین، مثل آقا بالا سر است، و ما نیازی به آقا بالا سر نداریم. نوشته‌ی زیر تقدیم ایشان و دیگر دوستان می‌گردد.
صحبت از عقل و دین کردید و دین را آقا بالا سر دانستید. من با این قسمت موافقم که دین آقا بالا سر هست. اما مخالفم که آقا بالا سر را بگذاریم کنار.قبول دارم که انسان با عقل خود خیلی از خوبی‏ها و بدی‏ها را می‏فهمد. درست است که هر کسی می‌فهمد رفتار درست چیست، و رفتار نادرست کدام است. شکی نیست که عقل می‌فهمد که سخن صحیح کدام، و ناصحیح کدام است. امّا آیا ما انسان‌های صاحب عقل همیشه از موهبت خدادادیمان استفاده می‌کنیم؟خوب است ببینیم نقش دین چیست؟ دین می‏آید و  دو کار می‏کند؛‏ هم  احکام و قضاوت‏های عقل را تأیید می‏کند، و هم از چیزهایی صحبت می‏کند که عقل راهی به آن‏ها ندارد، و در عین حال خود را مقابل آن‏ها نمی‏بیند.
ادامه مطلب...